Türk Dil Kurumu’na göre mani, Türk halk yazınında, genellikle söyleyeni, yazanı bilinmeyen, birinci, ikinci ve dördüncü dizeleri birbiriyle uyaklı, üçüncü dizesi serbest durumda bulunan, her biri yedişer heceli dört dizeden oluşan koşuk türüdir.

Bizim, gelenekle yerleşmiş bir atalarsözü almayışımız vardır. Bu anlayışa göre atasözleri, ulusal varlıklardır. Tanrı ve peygamber sözleri gibi ruha işleyen bir etki taşırlar. İnandırıcı ve kutsaldırlar. Nitekim eski bir atasözü şöyle der: Atalar sözü Kur'ana girmez, yanınca yelişür (Birlikte koşup gider; ondan geri kalmaz).

Bilmeceler eşya, insan, hayvan, bitki, doğa ve inanışla ilgili bilgilerin üstü kapalı olarak anlatılması ve onun ne olduğunun düşünülerek bulunmasını hedefleyen çoğu kalıplaşmış sözler ve cümlelerdir.

Oyunun başında, oyuncular daire şeklinde yüzleri birbirlerine dönük şekilde dizilirler. El ele tutuşarak saat yönünde dönmeye başlarlar.

Birlikte oynanan grup ya da takım oyunlarında yönetici olan ya da takıma karşı tek başına karşı koyan oyunculara "ebe" denir.

İkiden fazla oyuncunun yer aldığı oyunlara başlamadan önce ebe seçmek gerekir.

Ebe seçerkende "sayışma" denen tekerlemeler söylenir. Bu yolla öncelikle oyundaki "ebe" seçilir.

Tekerlemeler sıklıkla belli ölçüde şekillendirilen ve kafiyeli olarak söylenen içerisinde mecaz ya da ironik anlam taşıyan pek çok cümle ya da söz öbeği bulunduran basmakalıp sözlere denir. Masal, öykü, bilmece, halk tiyatrosu gibi bazı edebi türler içerisinde ve çocuk oyunlarında tekerlemeler bulunur.

Bilmeceler, tabiat unsurları ile bu unsurlara bağlı hädiseleri; insan, hayvan ve bitki gibi canlıları; eşyayı; zekä güzellik nevinden mücerret kavramlarla dini konu ve mo- tifleri vb. kapalı bir şekilde, yakın-uzak münäsebetler ve çağırışımlarla düşünce, muhäkeme ve dikkatimize aksetti- rerek bulmayı hedef tutan kalıplaşmış sözlerdir.

Bilmece türü bugünkü oyun halini almadan önce insanlık kültür tarihinde sihre, tabuya, törenlere bağlı ciddi sorular olarak ortaya çıkmıştır. Dünyada bilmecesi olmayan pek az kültür vardır. Bu türün nerede, nasıl ve ne vakit meydana çıktığı çeşitli araştırmalara konu olmuş; bu köken sorununu izah etmek içim çeşitli teoriler ileri sürülmüştür.

Bilmece bilinmeyen bir nesnenin dolaylı olarak sunulmasıdır. Bilmeceyi dinleyen veya okuyan, zekâsını kullanarak bu nesneyi bulmaya çalışır.

Bilmece bir konu ve en az bir tanımlayıcı öğeden (yorum) oluşan geleneksel sözlü ifadedir.

Tanıtıcı öğe neyi saklamışsa onun bulunması gerekir Bilmeceler bir bakıma atasözlerine benzer.